நீண்டு கொண்டே போகும் பாதை

நீண்டு கொண்டே போகும் பாதை 

அந்த வனாந்தர இருளில் 

நான் மட்டும் தனியாய் 

மனதில் சுமையோடும் 

கண்ணில் கண்ணீரோடும் 

நடக்கிறேன் நடக்கிறேன் 

நடந்து கொண்டே இருக்கிறேன் 

முடிவில்லாத பயணங்கள் 

காரணமில்லாத எண்ணங்கள் 

சுற்றித் துழாவிப் பார்கிறேன் 

பற்றுதலுக்கு 

ஒரு கை கிடைக்குமா என்று 

நான் கை கொடுத்தவர்கள் 

ஏறிப் போக

இந்த இருளில் 

ஆழமாய் மூழ்கிப் போனேனோ 

இங்கே யாரும் இல்லையோ 

இந்த 

கண்ணீர் துளிகள் வேறு 

என்னை மூழ்கடிக்க 

காத்திருக்கின்றன 

தவறுகளும் 

தோல்விகளும் 

பயத்தை சொல்ல 

மூச்சுக் காற்றுக்காக 

நான் ஓடுகிறேன் 

எங்கேனும் ஒரு மூலையில்

இருக்காதா எனக்கான இளைப்பாறல் 

யாரோ உலுக்கி எழுப்ப 

மழை சாரல் தாங்கிய 

தென்றல் காற்று 

இதமாய் முகம் வருடுகிறது 

கண்விழித்தால் 

கண் கொள்ளும் பசுமை எங்கும் 

சித்திரையில் 

மூன்று நாள் மழை 

உற்சாக வெள்ளத்தில் என் பூமி 

பச்சை பசேலென எங்கும் சிலிர்த்துக் கொண்டு 

வாடா மல்லியும் 

கனகாம்பரமும் 

அழகு கூட்ட 

எல்லாம் இனிமையாய் 

அந்த இருளின் 

சுவடே இல்லாமல் 

கண நேரம் கூட 

கண் மூட தோன்றவில்லை 

அத்தனையும் என்னுள் வாங்கி 

இருத்தி கொள்கின்றேன் 

எங்கே என்னை உலுக்கிய கைகள் 

தேடுகின்றேன் 

ஆனந்தமாய் 

இமைகள் மூட

அந்த இருள் 

என்னை விட வேகமாய் 

என் பின்னே 

என்னை மீண்டும் தீண்டுமா 

இல்லை 

அந்த கைகள் 

என்னை அள்ளிக் கொள்ளுமா